Ciekawostka: Dave Gahan i Rent

[Petek]

Witam!

Tak bardzo pojechałeś po Petku, że sam zaliczyłeś małą wpadkę.

Przepraszam Pana, ale nikt po mnie nie pojechał... Chodziło o Petera. Pete(k) = Pete(r) - rozumiem, skąd ta pomyłka.

Przyjemnego weekendu!

[Genesis]

Otóż to

Spokojnie panowie. Po co te nerwy.

1) Peter ma rację, że Depeche Mode używali w swojej twórczości industrialu jako narzędzia do tworzenia muzyki. Tak jak piszę - używali industrialu jako składnika do robienia czegoś ponad.

Nie przeczę, że ma rację, raczej drażni mnie fakt używania przez Petera pojęć, o których znaczeniu nie wie. Kolega Peter ma słabość do zbytniego szufladkowania muzyki DM; m.in. wrzucanie DM do worka o nazwie "new romantic" (na Forum DM), z którym to gatunkiem de facto DM nie mają nic wspólnego. A powoływanie się na Wikipedię - delikatnie ujmując - jest niepoważne.

Tak bardzo pojechałeś po Petku, że sam zaliczyłeś małą wpadkę. O industrialnym wydźwięku płyt Kraftwek

Spędź w pracy kilkanaście godzin, a później spróbuj nie zaliczyć wpadki
Oczywiście industrializm Kraftwerk, to kwestia czysto dyskusyjna, bo nie każda ich płyta takowa jest. Ale - jak sam zauważyłeś - Krafwerk to ojcowie muzyki industrialnej. Sami muzycy podkreślali, iż wywodzą się z przemysłowej Nadrenii, że od zawsze otaczała ich muzyka... fabryk, stąd też pomysł na swoją twórczość. Kraftwerk jako pierwsi (?) określając muzykę, którą grają użyli słowa "industrial" - działo się to w 1970 roku. Oczywiście korzenie tego gatunku sięgają znacznie, znacznie wcześniej; już w 1913 roku pojawił się futurystyczny manifest Luigiego Russolo zatytułowany The Art Of Noises, który miał ogromny wpływ na twórczość nie tylko Kraftwerk, ale i Cabaret Voltaire, Throbbing Gristle i innych. Wielkimi pionierami gatunku są oczywiście twórcy tzw. Muzyki Konkretnej - Karlheinz Stockhausen, John Cage, Pierre Schaeffer... ciekawy off-top się zrobił

[balshoy]

podoba mi się to, jak to treściwie opisał verybilingual, co nie zmienia faktu, że i astiz w ostatnim słowie pewnie nie mija się z prawdą
kraftwerk i dm na pewno używali industrialu,a w inne pojęcia, znaczeniu słów, semantykę, nie chcę się nawet zagłębiać... wiem po prostu co mi się podoba a co nie...
KRAFTWERK od początku, jak poznałem Ich muzykę, urzekł mnie swoją prostotą ( tak jest do dziś) ; choć pewnie te nagrania wcale nie są proste...

taki paradoks...OMD , który tak bardzo też inspirował się kraftwerkiem przez lata wydawał mi się zbyt cukierkowy; dziś mam nieco inne podejście;
drugi paradoks...ostatnia płyta dm ( znowu inspiracja, jak wyżej) jakoś słabo, zatrważająco ,jak na moje umiłowanie do dm, nie podchodzi mi...ale może trochę z czasem zyska;
Dave jak myśli o drugim albumie dm to ma niemal odruch wymiotny ale co tam, na przekór jego opinii uwielbiam monument , leave in silence czy my secret garden... dm byli przez chwilę w tym worku "new romantic", ale już ta druga płyta to przecież nieco odmienny klimat ( see you np. jak pamiętam podobała się Neilowi ) o to see you choćby ma kapitalną tzw, str B, czyli now this is fun, klasyka , gdzie niektórzy przez całą karierę ani pół takiego nagranka nie spłodzą

Nie zmienia to faktu, że muzyka DM zawsze była nieco cięższa niż PSB, to by była miła odmiana jakby Dave zaśpiewał "Rent".

[eliks]

Obecnie niewątpliwie tak, ale należy pamiętać, że oba zespoły grają już na tyle długo, aby można było wyłonić niejakie "okresy" w ich twórczości. Zresztą, w moim odczuciu PSB i DM grają i grali tak różnie (nawet w latach 80-tych), że raczej nie warto porównywać tych zespołów. DM startowali z czystym wesołym synthpopem, aby potem stopniowo z płyty na płytę podrasowywać swoje brzmienie, dokładać kolejne porcje mroku do tego stopnia, że lądujemy w łóżku z taką "Ultrą" czy "Exciterem", które do synthpopu mają się nijak.

Z kolei PSB, jak już pisałem gdzie indziej, tak naprawdę nie grali nigdy czystego synth. Może "Please" takie było, może single z Bobby O, ale potem to wszystko było już zbyt wielowymiarowe, aby zamknąć ich w pudełku z napisem synthpop.