petshopboys.pl

“…a mainstrimie nikt o nich nie wie” nastepny klops.
myslisz ,ze lady gaga lub edyta górniak słuchają TG ?myslisz,ze mainstrimowe labele widzą taką muzyke - a po co mają widzieć - niech dalej promują chłam !!! - autor nieznany.


Zalążki grupy sięgają 1968 roku, kiedy Genesis P-Orridge (właść.Neil Andrew Megson) filozof, poeta (w 1968 zaliczył kilka udanych debiutów na łamach brytyjskich periodyków), student administracji społecznej na Uniersytecie Hull, zafascynowany sztuką Bitników założył undergroundowy magazyn "Worm", na łamach którego zajął się szerzeniem wolności słowa oraz procesem wieloletniego "unicestwiania cywilizacji", które przysporzyły Genesisowi kłopotów zarówno z cenzurą, jak i opinią publiczną, towarzyszące Artyście do chwili obecnej.

W 1969 Genesis związuje się w Islington z grupą multi-kineti-medialnych performencerów - Transmedia Explorations żyjących w komunie ściśle przestrzgającej stosowania pewnych przepisów, mających pomagać w łamaniu uwarunkowań społecznych, do czego miało prowadzić przejęcie steru władzy przez wewnętrzną wolę. W tamtym czasie Genesis poznał legendę zaangażowanej awangardy, sztuki homoseksualnej i okultyzmu, Dereka Jarmana – twórcę takich filmów, jak "The Last of England" czy "Jubilee".
W tym samym 1969 roku Genesis wraz Cosey Fanni Tutti (właść.Christine Newby) zakładają w Shrewsbury performerski projekt C.O.U.M. Transmissions, którego godłem staje się ejakulujący penis, a głównym mottem: "Gwarantujemy niezadowolenie!". Działalność C.O.U.M. to ponad 200 występów performance, instalacji, prac video i akcji ulicznych na festiwalach sztuki i w galeriach na całym świecie, niejednokrotnie posuwając się bardzo daleko w przekraczaniu uwarunkowań fizycznych i społecznych, doprowadzając do obrzydzenia nawet kontrowersyjnego performera Chrisa Burdena - słynącego z akcji ukrzyżowania na masce samochodu - który stwierdził, iż występy C.O.U.M. nie mają nic wspólnego, ze sztuką! Ostatni występ zatytułowany "Prostitution", miał miejsce 3 września 1975 roku (?); odbył się w Galerii I.C.A., w Londynie. Był pierwszym przypadkiem w historii kultury undergroundowej, kiedy masowa publiczność doświadczyła siły Punk Rocka i Kultury Industrialnej bezpośrednio. Wydarzenie to przyniosło ogromny rozgłos grupie i wywołało nawet poruszenie na obradach i w kuluarach Parlamentu Brytyjskiego. Po tym występie rozwiązano C.O.U.M. Transmissions jednocześnie powołując do życia czysto muzyczny projekt Throbbing Gristle, którego muzyka zakładała nienawiść do przemysłu industrialnego i tradycyjnej muzyki; to obraz przy którym punk wydaje się być grzeczny i niewinny; sami muzycy określili swoją twórczość jako anty-muzykę, tj.: anty-wokal/rytm/riff/melodia/koncepcja/instrumentarium/twórczość. Zespół do życia powołał własną wytwórnię: Industrial records, dla której nagrywali m.in. Clock DVA i Cabaret Voltaire.

TG 1977, od lewej: Chris Carter, Genesis P- Orridge, Cosey Fanni Tutti, Peter Christopherson.

Trzy pierwsze płyty kwartetu: The First Annual Report (nagrany w 1975 roku, ale wydany w roku 2001), The Second Annual Report i D.o.A. The Third and Final Report , to swoista trylogia utworów w przytłaczających klimatach, nie brak jest tu chaosu i chałasu (chociaż zdarzają się "normalne" utwory"); wokal Orridge'a jest schizofreniczny i jęczący; muzyka wyraźnie inspirowana jest krautrockiem. Co by nie mówić, dla każdego fana pschydodelii te albumy, to prawdziwe dzieła sztuki! Kolejne albumy kwartetu poczynając od 20 Jazz Funk Greats (1979) są już bardziej 'poukładane' i przystępne, co znamionowało, iż zespół już "wyrósł" z performance.
29 maja 1981 roku, Throbbing Grisle wystąpili w Kezar Pavilion (San Francisco, Kalifornia). Koncert ten był zakończeniem działalności grupy i końcem jej misji. Wraz z końcem grupy rozwiązana została Industrial records.
Genesis P-Orridge i Peter Christopherson założyli Psychic TV; Cosey Fanni Tutti i Chris Carter założyli duet Cosey and Chris. W międzyczasie Peter Christopherson wraz ze swym życiowym partnerem, Johnem Balance'm założyli duet Coil.
W 1992 roku Genesis został pomówiony o rytualne morderstwo dziecka, co rzekomo zostało zarejestrowane na jednym z teledysków Psychic TV.

TG 2004, od lewej: Cosey Fanni Tutti, Chris Carter, Peter Christopherson, Genesis P- Orridge.

W 2004 roku nastąpił niespodziewany powrót TG albumem "TG Now" . W 2006 zespół zapowiedział wydanie albumu Part Two, jednak z niewiadomych przyczyn Mute Records opóźniła wydanie płyty o rok.
Pod koniec października 2010 Genesis ogłasza, iż nie ma zamiaru kontynuować uczestnictwa w trasie koncertowej, pozoztali muzycy dokończyli trasę jako X-TG. Sam Genesis wyjaśnił, iż wcale nie opuścił zespołu, tylko zrezygnował z kontynuacji trasy koncertowej.
W nocy z 24 na 25 listopada umiera we śnie Peter "Sleazy" Christopherson.
Oto kilka obrazów video Throbbing Gristle:





Wybrana dyskografia Throbbing Gristle:

1975 - The First Annual Report (wydany w 2001 r.)
1977 - The Second Annual Report
1978 - D.o.A. The Third and Final Report
1979 - 20 Jazz Funk Greats
1980 - Heathen Earth: The live sound of T.G.
1981 - Mission of Dead Souls (live)
1981 - Greatest Hits
1993 - Live volume 1, 2, 3, 4 (1976-1978; 1977-1978; 1978-1979; 1979-1980)
2004 - TG NOW
2004 - Live December 2004: A Souvenir of Camber Sands Industrial
2007 - Part Two - The Endless Not
2007 - Desertshore Installation 12xCD

Wybrana dyskografia Psychic TV:

1982 - Force The Hand Of Chance
1982 - Themes
1983 - Dreams Less Sweet
1984 - A Pagan Day
1985 - Mouth Of The Night
1985 - Themes 2
1986 - Themes 3
1988 - Allegory and Self
1988 - Tekno Acid Beat
1990 - Kondole
1990 - At Stockholm
1991 - Direction Ov Travel
1991 - Ultrahouse The L.A. Connection
1992 - Cold Dark Matter
1993 - Peak Hour
1994 - Electric Newspaper Issue One
1994 - Ultradrug
1995 - Electric Newspaper Issue Two
1995 - Breathe
1995 - Electric Newspaper Issue Three
1996 - Trip Reset
2007 - Hell is Invisible... Heaven is Her/e

Wybrana dyskografia Coil:

1984 - Scatology
1986 - Horse Rotorvator
1987 - Gold Is the Metal with the Broadest Shoulders
1991 - Love's Secret Domain
1994 - The Angelic Conversation
1995 - Worship the Glitch
1998 - Time Machines
2000 - Astral Disaster
2000 - Constant Shallowness Leads to Evil
2003 - Moon's Milk
2004 - Selvaggina, Go Back into the Woods
2005 - …And the Ambulance Died in His Arms
2006 - Black Antlers

Ja zdecydowanie preferuję Coila od TG/PTV, aczkolwiek też nie w całości. Najbardziej podoba mi się ten najpóźniejszy ich okres, elektroniczny.

Smutne jest, że zobaczyłem za mojego życia jak ten zespół umiera, dosłownie. Najpierw Balance, a niedawno Sleazy. Niestety, ale to samo czeka PSB, aż nie chcę o tym myśleć...

Natomiast sam pan/i Genesis nie był i nie jest moją fascynacją. To co jednak niewątpliwie należy mu zawdzięczać to "wynalezienie' industrialu. No i to on przecież odkrył Davida Tibeta

Genesis P- Orridge vel Genesis Breyer P- Orridge, to artysta bez wątpienia kontrowersyjny i nietuzinkowy. Nie ukrywam, że jest to ten rodzaj muzyków, których podziwiam - nawet mój avatar przedstawia aktualne zdjęcie Genesisa. Dla wyjaśnienia - Genesis, to wcale nie "pani Genesis"; warto temu poświęcić trochę uwagi. Oto geneza owego "szaleństwa" Genesisa:

Jaye Breyer P-Orridge

Jaye Breyer P-Orridge - żona Genesisa zmarła 9 października 2007 roku na atak serca spowodowany powikłaniami związanymi z nowotworem żołądka. Lady Jaye była performerką, wraz z mężem realizowała projekt pandrogyniczny, którego celem było przeistoczenie się partnerów w siebie nawzajem. W pamięci znajomych zapisała się jako osoba żywiołowa i charyzmatyczna.


Genesis i Jaye Breyer

Dla oDMiany:

Genesis P-Orridge a krucjata i satanizm

Wątek sprzeciwu wobec judeo-chrześcijańskiego oblicza europejskiej cywilizacji stał się dominującym w twórczości przedstawicieli muzyki industrialnej, która pojawiła się równolegle z punkiem i dzięki niemu zyskała zainteresowanie mediów.

Człowiekiem odpowiedzialnym za sformułowanie głównych idei nurtu był brytyjski artysta Genesis P-Orridge. Najpierw jako członek grupy performerskiej Coum Transmission, a potem lider formacji muzycznych Throbbing Gristle i Psychic TV, głosił radykalną krytykę cywilizacji europejskiej, która jego zdaniem opierała się na mentalnej kontroli, sprawowanej nad jego członkami przez kompleks polityczno-religijny. Sposobem na wyswobodzenie człowieka z wszelkich norm, równoznacznych z zakazami i nakazami krępującymi ludzką indywidualność, jawiła mu się transgresja - świadome przekraczanie wszelkich tabu obowiązujących w europejskiej cywilizacji. Dlatego odwoływał się do wszelkich zachowań społecznych, kulturowych i politycznych, które były w jawnej sprzeczności z obowiązującym od niemal dwóch tysięcy lat porządkiem: od pogaństwa, przez okultyzm i satanizm, po psychodeliczną kontrkulturę. Miało to czytelne odbicie w twórczości prowadzonych przez niego zespołów: w warstwie dźwiękowej objawiało się w zainteresowaniu antymuzycznym hałasem, a w warstwie tekstowej - odrzucanymi przez kulturę masową tematami (choroby, śmierć, dewiacje psychiczne, narkotyki, przemoc, nazizm). "Ikonami" twórczości zespołów wykonujących muzykę industrialną stały się postacie seryjnych zabójców (przede wszystkim Charles Manson), niesławny markiz de Sade i oczywiście Aleister Crowley.

Na początku lat 80. P-Orridge powołał do życia organizację Temple Of Psychic Youth, która miała charakter okultystycznej sekty. Kiedy do publicznej wiadomości przedostało się, że w obrzędach odprawianych przez jej członków uczestniczyły dzieci pomysłodawców kultu, policja dokonała nalotu na dom P-Orridge`a, w efekcie którego wszystkie materiały sekty zostały skonfiskowane, a sami zainteresowani musieli salwować się ucieczką za granicę.

Jestem od wielu lat otwarcie przeciw wszelkiej kontroli: obyczajowej, społecznej, ekonomicznej, politycznej i religijnej - twierdzi P-Orridge. - Jeśli to oznacza satanizm, to tak - jestem satanistą. Lecz ja nie wierzę w żadnych bogów. Myślę, że ich istnienie w świadomości społeczeństw jest efektem działań wczesnej psychologii, starającej się w ten sposób zrozumieć jasną i ciemną stronę ludzkiej natury.

źródło: Dziennik Polski; 18,08,2007

Dzisiaj 61 lat kończy ten, który dla wielu stał się Wrogiem Publicznym Nr.1 -
Genesis P- Orridge


Solenizantowi życzę dalszego owocnego demontażu panującego (i panoszącego się) systemu.

Nieskromnie pochwalę się - od 15 sierpnia 2012 roku, ja i Genesis Breyer P- Orridge jesteśmy znajomymi na facebooku